11 Haziran Cuma günü benim için, 05.30’da Ankara’dan başlayan, ertesi gün 21.30 sıralarında yine Ankara’da sonlanan, önceliğinin Dernek Yönetim Kurulu açıklamasında yer aldığı, ikincil bölümünün yaşananları anlatan mesajlar ve fotoğraflar ile ortaya konulduğu etkinlik, süreç içinde, yaşayanlar tarafından zaman zaman hatırlanacaktır.
Bir şeyler yapılmaya çalışıldı ve elden geldiğince de başarıldı sanırım, sonrasında gezildi-görüldü, yenildi-içildi…
Bunların tümü bir plan dahilinde gerçekleşti, belli ki üzerinde düşünmüşler, zaman harcamışlardı, neyin nasıl yapılacağına dair…
Güzel şeyler yaşanıyordu, kahvaltı yapılmış, keyif çayları ile sohbet de başlamıştı. Şehir turu yapılacaktı ancak kimse ayakta değildi. “Daha güzeli, daha iyisi nasıl olur?” du sorulan. Sorular soruluyor, düşünceler ortaya konuyordu. Bu günü hazırlayanların dün ile kaçınılmaz bağıntısı belirginleşmişti. Yaşanan birlikteliğin temeli, aynı isim altında birlikte olmaktı, dinleyenlerde farkına vardılar, sanıyorum yakın zamanda aramızda olacaklar.
Eğer üyesi olmasaydım Rastgele-Der’in, ne orada olabilecek ne de bu mutluluğu tadabilecektim.
Zaman zaman kendime sorduğum, acaba dediğim sorular yakın gelecekte karşıma çıkmamak üzere şimdi daha uzaktalar. O gün yapılanların, dünün birikiminden faydalandığı çok açık ortada. Bulunamayan arkadaşlarımız vardı, kendileri yoktu ancak dünkü çalışmaları, emekleri yapılanların içerisindeydi.
Teşekkür ediyorum isim ayırt etmeksizin Karabük’teki Derneğimiz üyesi arkadaşlara ve onların yanında olan sevgili eşlerine …
