İlk oldun Sadettin Abi, hiç yaşamamıştık bu duyguyu.
Katılabildiğin ve kabul ettiğinde genel kurullarımızın vazgeçilmez divan başkanı, işte seni bu denli seviyorduk. Sadece bu kadar mı? Dostluğun, gönül insanlığın, alçak gönüllülüğün ve daha niceleri.
Sık görmüyorduk ama var olduğunu biliyorduk ve bu dahi yetiyordu; şimdi daha yakınımızda ve hep var olacaksın.