51
Av Raporları / Ynt: ALA ÇAĞIRMALARI (İyi ki gitmişim)
« Son İleti Gönderen: Sinan Işıldak 22 Ocak 2017 - Pazar, 16:40:49 »Evet, kıskandık...
Eline sağlık, sağol.
Sağolasın Metin Abi, sezon geliyor darısı başımıza inşallah.
Son İletiler
Sağolasın Metin Abi, sezon geliyor darısı başımıza inşallah.
52
Av Raporları / Ynt: ALA ÇAĞIRMALARI (İyi ki gitmişim)
« Son İleti Gönderen: Tarık Ersal 22 Ocak 2017 - Pazar, 12:24:23 »Kıskanmamak mümkün mü?
Hele de hüzünlü de olsa huzuru.
53
Av Raporları / Ynt: ALA ÇAĞIRMALARI (İyi ki gitmişim)
« Son İleti Gönderen: Metin Karagöz 21 Ocak 2017 - Cumartesi, 10:07:32 »Evet, kıskandık... 
Eline sağlık, sağol.
Eline sağlık, sağol.
54
Av Raporları / ALA ÇAĞIRMALARI (İyi ki gitmişim)
« Son İleti Gönderen: Sinan Işıldak 20 Ocak 2017 - Cuma, 23:57:50 »ALA ÇAĞIRMALARI (İyi ki gitmişim)
Eski avlardan...
Mevsim muhteşem; çünkü sonbahar, başka bir şey istemez insan.
Orman içinde bir derede alabalık mı?
Dur Abii, dur Dayı! bir dakka; yavaş yavaş, tane tane anlat... (Oğlum doğduğunda sevindiğim kadar sevindim. Aman kimse duymasın.) Hazırlıklarımı yapıyorum. Eski mepslerin iğnelerini parmağıma batırıyorum biraz eğe istiyor. Eğeden sonra toplu iğne gibi saplanıyor, avcı oluyor. Mepslerin omurgası olan tellerini tek tek gözden geçiriyorum, eğrilmiş olanını düzeltiyorum. Yeni mepsler ayrı bir kutuda yerini alıyor.
İçimi dışıma çıkaran sonu gelmez deli virajlar, dön Allah dön. Dünyanın en güzel avlağının tozlu topraklı, deniz ve orman manzaralı bir yolu. Arabayı sağa çekip manzaranın seyrine dalmalı. Kuru kuru olmaz; termostan bi çay- bi duman iyi gider ve gitti.
Orman içinde, üç-dört havuzlu, bacasından duman çıkan küçük bir alabalık çiftliğinin girişinde arabamı park ettim. Etrafta kimsecikler yok. Sesleniyorum ama duyan, bakan olmuyor. Oltamı alıp, küçük derenin kaynak tarafına doğru yürüyorum. Pişen lezzetlerin güzel kokusunu taşıyan zayıf, yorgun bir duman bir süre bana eşlik ediyor. Ezip geçtiğim sararıp, gevremiş yapraklar çıkardığı seslerle yavaş, sakin adımlar atmamı tembihliyor.
USTA YAMAN... Yer, gök; tek sevdiğim, çok sevdiğim mevsim olan koyu bir sonbahar olmuş. Hüzünlü bir huzur ne güzel. Sonbaharla konuşuyorum; sonbaharın renklendirip, süslediği, kokusunu verdiği doğayla ve ona ait bütün dekorlarla...
Ufak bir ayna (göletçik) yapmış dere. Atıyorum mepsi dala takılıyor. Bi daha atıyorum, sarıyorum boş. Bi daha, bi daha yok. Devam ediyorum daha büyük bir ayna arıyorum, işte burası iyi. Atıyorum ama yine boş, yine boş. Devam devam ilerle bakalım. O da ne alabalık mı? vay namussuz görmezden duymazdan geliyor beni, saklanmaya bile gerek duymuyor. Siniyorum; mepsi yavaşça suya düşürüp, çekmeye başlıyorum takip edip dönüyor. 4-5 kez atıyorum arka arkaya huylandı. Mepsi çıkarıp çekirge takıyorum. Ama netice yok; meps epey rahatsız etmiş ki, çekirgeye bile bakmaz oldu. Dinlensin burası deyip geçiyorum. (aslında çoğu kez mepsle yorulan bir aynada veya akarda bulunan alabalık, yem değişikliğine, aksiyon değişikliğine, yemin cazibesine tahrik olup, kanarak av olmuştur. Sabırla, tecrübeyle sabittir bu durum.)
Tamam alabalık var ama gökkuşağı. Olsun olsun. Zaten bir masal'a kanıp gelmiştim onca yolu. Daha ne olsun çok iyi.
Bir meps, bir çekirge, bir böcek; suyun, yerin durumuna göre yemleri değiştirerek avlanıyorum. Güzel bir akara geliyorum çekirgeyi çıkarıp, mepsi takıyorum. Akıntının tersine çalışırsam meps daha iyi dönecek. Meps aksiyon alır almaz minübüs muavininin hareket eden araca atlaması gibi atlayıp yakalıyor mepsi. Tam yenecek boyutlarda 25 cm lik gökkuşağını alıkoyuyorum. Şimdi bi tüttüreyim hakettim.
Uzaklardan bir köpeğin havlaması beni huzursuz ediyor. Elime çok sağlam, uzun bir dal alıyorum köpek için tedbir olsun. Yok bu köpek havlaması beni iyice huzursuz ediyor. Ağız tadıyla bi tüttüremedim.
Yaklaşık bir kilometre daha ilerledim. Olta atılabilecek toplam altı-yedi uygun yer çıktı ve tık yok. Gittikçe daha da küçülen derenin yukarılarını zorlamadan geri dönmeye karar verip, alabalığı dinlendirdiğim yere gelene kadar dereyi pas geçiyorum. Nasıl pas geçtiysem artık, alabalığı dinlendirdiğim yeri bile geçmişim. Naapayım başkaları yakalayana kadar dinlensin alabalık.
Çiftliğe yaklaşırken derenin karşı kıyısında yöreden biriyle karşılaşıyorum. Selamlaşır selamlaşmaz ''Kırmızı benekli alabalık var mı bu derede'' diye soruyorum.
''Sadece çiftlik balığı var'' cevabını alınca, vedalaşıyorum sabırlı köylü arkadaşla. (Yok yok. Öyle hemen vedalaşıp gittiğimi sanmayın. Uzatmadan kısaca izah edeyim; ben alabalık sordum, o cevap verdi. Ben alabalık sordum o anlattı, ben alabalık sordum, o ... bu sırada aramızdaki dereden bir küçük barajı dolduracak kadar su akmıştır.)
Kırmızı benekli yok madem av kısa sürecek.
Olmayı versin bolca keyif yaparım. Yolda görüpte uğrayamadığım köy kahvelerine uğrar alabalık masalları dinlerim. Ama palavra, ama gerçek çok keyif alırım anlatılanlardan. Neler çıkar bu masallardan neler ve ne yerler. Tıpkı bu derenin, başka avlakların çıktığı gibi. Masal deyip geçmem; inanırım, inanırım ben. Yeter ki anlatanı bul ve dinle...
Mepsi rahatça döndürebileceğim bir aynaya geliyorum. Özenle mepsi suya düşürüyorum; bu ne takıldı mı bi yere? kamış müthiş esniyor. Ama hantal cüssesi aksiyon yapmasına izin vermiyor. İri bir kaplumbağa yakalamışım hissini uyandırıyor. Fazla zorlamıyor kütük gibi kayıp geliyor, çekip alıyorum kıyıya. Yorgun bir gökkuşağı alabalığı, küçük derenin 52 cm lik büyük sürprizi oluyor.
Çiftlik sahibi ile oturup muhabbet ediyorum. ''Fazla alabalık kaçmaz buradan, arada sırada da ben salarım balıksız bırakmam dereyi'' diyor. Taş fırında, odun ateşinde, güveçte pişen alabalığın önce kokusu sonra kendisi masama geliyor...
İyi ki bol bol alabalık masalları dinlemişim. İyi ki gitmişim iyi ki... Oohhh canıma deysin, kıskandınız değil mi?
13-12-2016 SİNAN IŞILDAK
Eski avlardan...
Mevsim muhteşem; çünkü sonbahar, başka bir şey istemez insan.
Orman içinde bir derede alabalık mı?
Dur Abii, dur Dayı! bir dakka; yavaş yavaş, tane tane anlat... (Oğlum doğduğunda sevindiğim kadar sevindim. Aman kimse duymasın.) Hazırlıklarımı yapıyorum. Eski mepslerin iğnelerini parmağıma batırıyorum biraz eğe istiyor. Eğeden sonra toplu iğne gibi saplanıyor, avcı oluyor. Mepslerin omurgası olan tellerini tek tek gözden geçiriyorum, eğrilmiş olanını düzeltiyorum. Yeni mepsler ayrı bir kutuda yerini alıyor.
İçimi dışıma çıkaran sonu gelmez deli virajlar, dön Allah dön. Dünyanın en güzel avlağının tozlu topraklı, deniz ve orman manzaralı bir yolu. Arabayı sağa çekip manzaranın seyrine dalmalı. Kuru kuru olmaz; termostan bi çay- bi duman iyi gider ve gitti.
Orman içinde, üç-dört havuzlu, bacasından duman çıkan küçük bir alabalık çiftliğinin girişinde arabamı park ettim. Etrafta kimsecikler yok. Sesleniyorum ama duyan, bakan olmuyor. Oltamı alıp, küçük derenin kaynak tarafına doğru yürüyorum. Pişen lezzetlerin güzel kokusunu taşıyan zayıf, yorgun bir duman bir süre bana eşlik ediyor. Ezip geçtiğim sararıp, gevremiş yapraklar çıkardığı seslerle yavaş, sakin adımlar atmamı tembihliyor.
USTA YAMAN... Yer, gök; tek sevdiğim, çok sevdiğim mevsim olan koyu bir sonbahar olmuş. Hüzünlü bir huzur ne güzel. Sonbaharla konuşuyorum; sonbaharın renklendirip, süslediği, kokusunu verdiği doğayla ve ona ait bütün dekorlarla...
Ufak bir ayna (göletçik) yapmış dere. Atıyorum mepsi dala takılıyor. Bi daha atıyorum, sarıyorum boş. Bi daha, bi daha yok. Devam ediyorum daha büyük bir ayna arıyorum, işte burası iyi. Atıyorum ama yine boş, yine boş. Devam devam ilerle bakalım. O da ne alabalık mı? vay namussuz görmezden duymazdan geliyor beni, saklanmaya bile gerek duymuyor. Siniyorum; mepsi yavaşça suya düşürüp, çekmeye başlıyorum takip edip dönüyor. 4-5 kez atıyorum arka arkaya huylandı. Mepsi çıkarıp çekirge takıyorum. Ama netice yok; meps epey rahatsız etmiş ki, çekirgeye bile bakmaz oldu. Dinlensin burası deyip geçiyorum. (aslında çoğu kez mepsle yorulan bir aynada veya akarda bulunan alabalık, yem değişikliğine, aksiyon değişikliğine, yemin cazibesine tahrik olup, kanarak av olmuştur. Sabırla, tecrübeyle sabittir bu durum.)
Tamam alabalık var ama gökkuşağı. Olsun olsun. Zaten bir masal'a kanıp gelmiştim onca yolu. Daha ne olsun çok iyi.
Bir meps, bir çekirge, bir böcek; suyun, yerin durumuna göre yemleri değiştirerek avlanıyorum. Güzel bir akara geliyorum çekirgeyi çıkarıp, mepsi takıyorum. Akıntının tersine çalışırsam meps daha iyi dönecek. Meps aksiyon alır almaz minübüs muavininin hareket eden araca atlaması gibi atlayıp yakalıyor mepsi. Tam yenecek boyutlarda 25 cm lik gökkuşağını alıkoyuyorum. Şimdi bi tüttüreyim hakettim.
Uzaklardan bir köpeğin havlaması beni huzursuz ediyor. Elime çok sağlam, uzun bir dal alıyorum köpek için tedbir olsun. Yok bu köpek havlaması beni iyice huzursuz ediyor. Ağız tadıyla bi tüttüremedim.
Yaklaşık bir kilometre daha ilerledim. Olta atılabilecek toplam altı-yedi uygun yer çıktı ve tık yok. Gittikçe daha da küçülen derenin yukarılarını zorlamadan geri dönmeye karar verip, alabalığı dinlendirdiğim yere gelene kadar dereyi pas geçiyorum. Nasıl pas geçtiysem artık, alabalığı dinlendirdiğim yeri bile geçmişim. Naapayım başkaları yakalayana kadar dinlensin alabalık.
Çiftliğe yaklaşırken derenin karşı kıyısında yöreden biriyle karşılaşıyorum. Selamlaşır selamlaşmaz ''Kırmızı benekli alabalık var mı bu derede'' diye soruyorum.
''Sadece çiftlik balığı var'' cevabını alınca, vedalaşıyorum sabırlı köylü arkadaşla. (Yok yok. Öyle hemen vedalaşıp gittiğimi sanmayın. Uzatmadan kısaca izah edeyim; ben alabalık sordum, o cevap verdi. Ben alabalık sordum o anlattı, ben alabalık sordum, o ... bu sırada aramızdaki dereden bir küçük barajı dolduracak kadar su akmıştır.)
Kırmızı benekli yok madem av kısa sürecek.
Olmayı versin bolca keyif yaparım. Yolda görüpte uğrayamadığım köy kahvelerine uğrar alabalık masalları dinlerim. Ama palavra, ama gerçek çok keyif alırım anlatılanlardan. Neler çıkar bu masallardan neler ve ne yerler. Tıpkı bu derenin, başka avlakların çıktığı gibi. Masal deyip geçmem; inanırım, inanırım ben. Yeter ki anlatanı bul ve dinle...
Mepsi rahatça döndürebileceğim bir aynaya geliyorum. Özenle mepsi suya düşürüyorum; bu ne takıldı mı bi yere? kamış müthiş esniyor. Ama hantal cüssesi aksiyon yapmasına izin vermiyor. İri bir kaplumbağa yakalamışım hissini uyandırıyor. Fazla zorlamıyor kütük gibi kayıp geliyor, çekip alıyorum kıyıya. Yorgun bir gökkuşağı alabalığı, küçük derenin 52 cm lik büyük sürprizi oluyor.
Çiftlik sahibi ile oturup muhabbet ediyorum. ''Fazla alabalık kaçmaz buradan, arada sırada da ben salarım balıksız bırakmam dereyi'' diyor. Taş fırında, odun ateşinde, güveçte pişen alabalığın önce kokusu sonra kendisi masama geliyor...
İyi ki bol bol alabalık masalları dinlemişim. İyi ki gitmişim iyi ki... Oohhh canıma deysin, kıskandınız değil mi?
13-12-2016 SİNAN IŞILDAK
55
Av Raporları / Ynt: ALA ÇAĞIRMALARI (Abant)
« Son İleti Gönderen: Sinan Işıldak 20 Ocak 2017 - Cuma, 21:11:05 »Üstad bu Abant ın bendeki yeri de çok özeldir, senin sayende. İri alabalıkla mücadeleyi, göl alasını ilk burada tecrübe ettim. Karanlıkta bilmeden buz olan göle kaşık salladığım mekandır burası. Gün ağardığında bu duruma çok gülmüştüm. Senin birkaç metre ötende avlanıp tek bir yüzgeç kıpırtısını hasretken üstü üstte tutuğun alabalıklar bana bu işte hırs yapılmaması gerektiğini öğreten en önemli diğer tecrübeydi. Böylesine alpin özellikli bir gölde alabalık avlamak bence bu ülkede bir ayrıcalık. Değerini bilmiyoruz herzamanki gibi. Son yıllarda avlanmadım ama bir kez yanından geçtim. Doğallığı gitmiş, şehir parkına dönmüştü. Ama eminim ki hala trofe alabalıkları bağrında saklıyordur.
Benim de aklım şöyle bir geçmişe aktı seyende. Kalemine sağlık üstad.
Ahh Burak ahhh. Abant trofe alabalıkları bağrında sakladığı gibi, nice hatıralarımızı da bağrında saklıyor. En son 2010 yılında gitmişim öğlene kadar tek bir alabalık tutabilmiştim.
56
Av Raporları / Ynt: ALA ÇAĞIRMALARI (Sade Güzellik)
« Son İleti Gönderen: Sinan Işıldak 20 Ocak 2017 - Cuma, 21:04:12 »Üstad hikaye bana yabancı değil. Ama anlatımın bana fazlasıyla keyif verdi, yine. Kalemine sağlık.
Sağolasın Burak, keyif alman beni mutlu ediyor, ayrıca yazmam için çok cesaret veriyor.
57
Av Raporları / Ynt: ALA ÇAĞIRMALARI (Sade Güzellik)
« Son İleti Gönderen: Sinan Işıldak 20 Ocak 2017 - Cuma, 20:59:39 »Yemyeşil kırlarda bir yavru geyik varmış, Annesinin yanında hoplaya zıplaya oynarmış
Monti,hatırlıyormusun dönüşte yol boyu bu şarkıyı söylemiştik bağıra çağıra
Öncelikle o keyifli gün için tekrar teşekkür ederim.
Bugünde anı haline getirerek tekrar hatırlattığın için ellerine düşüncene saglık.
Huzurlu saglıklı nice avdaşlık yaşamak dileklerimle.
İhtiyar hatırlamak ne demek daha yavruyu görür görmez şarkı dilimden dökülüvermişti, ''Mini ninicik mini minicik'' diye. İyi ki senin makina varmış yanında ne güzel hatıra kaldı... Tekrar gidebilmek dileğiyle Ercann Abiii...
58
Av Raporları / Ynt: ALA ÇAĞIRMALARI (Sade Güzellik)
« Son İleti Gönderen: Sinan Işıldak 20 Ocak 2017 - Cuma, 20:53:48 »Adam akıllı okuyayım diye bekledim.
Okudum sonunda.
Eline sağlık Monti
90+3 ler hiç unutulmuyor.
Araba toplanırken tulumu giyip suya girdiğim 5 atışta 3 gol bir lider patlaması aklıma geldi titredim.
Son dakikada olunca daha bir kıymetli oluyor.
Takipteyim
Rastgelsin.
Resmen altın gol-goller Birol.Çokça rastgele.
59
Av Raporları / Ynt: ALA ÇAĞIRMALARI (Abant)
« Son İleti Gönderen: Burak Kalaç 19 Ocak 2017 - Perşembe, 23:56:56 »Üstad bu Abant ın bendeki yeri de çok özeldir, senin sayende. İri alabalıkla mücadeleyi, göl alasını ilk burada tecrübe ettim. Karanlıkta bilmeden buz olan göle kaşık salladığım mekandır burası. Gün ağardığında bu duruma çok gülmüştüm. Senin birkaç metre ötende avlanıp tek bir yüzgeç kıpırtısını hasretken üstü üstte tutuğun alabalıklar bana bu işte hırs yapılmaması gerektiğini öğreten en önemli diğer tecrübeydi. Böylesine alpin özellikli bir gölde alabalık avlamak bence bu ülkede bir ayrıcalık. Değerini bilmiyoruz herzamanki gibi. Son yıllarda avlanmadım ama bir kez yanından geçtim. Doğallığı gitmiş, şehir parkına dönmüştü. Ama eminim ki hala trofe alabalıkları bağrında saklıyordur.
Benim de aklım şöyle bir geçmişe aktı seyende. Kalemine sağlık üstad.
Benim de aklım şöyle bir geçmişe aktı seyende. Kalemine sağlık üstad.
60
Av Raporları / Ynt: Baba & Oğul
« Son İleti Gönderen: Burak Kalaç 19 Ocak 2017 - Perşembe, 23:26:00 »Birol ne güzel yazmışsın. Çocuklarla av harika olmalı. Hissettiğin tutkunun benzerini oğlunun gözlerinde görmek çok özel bir duygu. Keyifini çıkar ve de onları bol bol ava götür. Hatta beni de 
